เทศกาลโคมไฟเป็นหนึ่งในเทศกาลดั้งเดิมของจีน หรือที่รู้จักในชื่อเทศกาลโคมไฟ เสี่ยวเจิ้งเยว่ เทศกาลโคมไฟ หรือเทศกาลโคมไฟ โดยจะจัดขึ้นในวันที่ 15 ของเดือนจันทรคติแรกของทุกปี ประเพณีดั้งเดิมของเทศกาลโคมไฟในสมัยราชวงศ์ต่างๆ ได้แก่ การออกไปชมดวงจันทร์ การจุดโคมและการจุดไฟ การเดาปริศนาเกี่ยวกับโคมไฟ การร่วมรับประทานเทศกาลโคมไฟร่วมกัน การดึงโคมกระต่าย เป็นต้น นอกจากนี้ สถานที่หลายแห่งยังแสดงการแสดงพื้นบ้านแบบดั้งเดิม เช่น การเต้นรำโคมไฟมังกร การเชิดสิงโต การเดินบนไม้ค้ำถ่อ การพายเรือบนบก การเต้นรำ Yangko และการเล่นกลองไทปิงในช่วงเทศกาลโคมไฟ

การก่อตั้งเทศกาลโคมไฟมีกระบวนการที่ยาวนานซึ่งมีรากฐานมาจากประเพณีพื้นบ้านโบราณในการเปิดไฟเพื่อขอพร ตามข้อมูลทั่วไปและคติชน วันที่ 15 ของเดือนจันทรคติแรกได้รับการพิจารณาอย่างจริงจังในราชวงศ์ฮั่นตะวันตก แต่เทศกาลโคมไฟในวันที่ 15 ของเดือนจันทรคติแรกกลายเป็นเทศกาลพื้นบ้านประจำชาติหลังจากราชวงศ์ฮั่นและเว่ยอย่างแท้จริง . ประเพณีการจุดโคมขึ้นในวันที่ 15 เดือน 1 ตรงกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปทางทิศตะวันออก พุทธศาสนา เจริญรุ่งเรืองในสมัยราชวงศ์ถัง ข้าราชการและประชาชนทั่วไปมักจุดโคมบูชาพระพุทธเจ้าในวันที่ 15 เดือน 1 จันทรคติ แสงพุทธกระจายไปทั่วประชาชน เริ่มตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถัง การจุดโคมในช่วงเทศกาลโคมไฟถือเป็นเรื่องถูกกฎหมาย

ช่วงเทศกาลและกิจกรรมตามประเพณีของเทศกาลโคมไฟได้รับการขยายและขยายออกไปพร้อมกับการพัฒนาของประวัติศาสตร์ ความยาวของเทศกาลมีเพียงวันเดียวในราชวงศ์ฮั่น สามวันในราชวงศ์ถัง และห้าวันในราชวงศ์ซ่ง ในราชวงศ์หมิง โคมไฟถูกจุดตั้งแต่วันที่แปด เดือนจันทรคติจนถึงคืนวันที่ 17 ของเดือนจันทรคติแรกก่อนที่จะปิดทำการ นี่เป็นเทศกาลที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์จีน เทศกาลโคมไฟอันยาวนานเชื่อมโยงกับเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ เมืองจะคึกคักในตอนกลางวันและ มีการจุดตะเกียงในตอนกลางคืนซึ่งงดงามมาก โดยเฉพาะแสงสีอันวิจิตรบรรจงทำให้เป็นจุดไคลแม็กซ์ของกิจกรรมความบันเทิงในช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ ในสมัยราชวงศ์ชิง มีการเพิ่มการเชิดมังกร การเชิดสิงโต การแข่งเรือบนบก การเดินบนไม้ค้ำถ่อ การเต้นรำหยางโกะ และการแสดงโอเปร่าอื่น ๆ แต่ระยะเวลาของเทศกาลสั้นลงเหลือสี่ถึงห้าวัน