ผักตบชวาเรียกอีกอย่างว่าผักตบชวา มีถิ่นกำเนิดในบราซิล และส่วนใหญ่กระจายอยู่ในแม่น้ำแยงซีเกียง ลุ่มแม่น้ำเหลือง และจังหวัดทางตอนใต้ของจีนในประเทศของฉัน ผักตบชวาส่วนใหญ่เจริญเติบโตในสระน้ำ คูน้ำ และนาข้าวที่ระดับความสูง 200-1,500 เมตร แพร่พันธุ์ได้เร็วมาก ช่วงออกดอกของผักตบชวาคือเดือนกรกฎาคมถึงตุลาคมของทุกปี และช่วงติดผลคือเดือนสิงหาคมถึงพฤศจิกายน

ผักตบชวาชอบเติบโตในน้ำตื้น และสามารถเติบโตได้ในแหล่งน้ำที่มีความเร็วไหลต่ำและล่องลอยไปกับน้ำ ผักตบชวามีหน่อที่ซอกใบจำนวนมากซึ่งสามารถพัฒนาเป็นพืชชนิดใหม่ได้ สโตลอนมีความยาว นุ่ม เปราะ และหักง่าย นอกจากนี้ยังสามารถกลายเป็นพืชใหม่อิสระได้หลังจากแตกออกและมีความสามารถในการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศที่แข็งแกร่ง

ผักตบชวามีผลอย่างมากต่อธาตุเมตาอินทรีย์ต่างๆ เช่น ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส โพแทสเซียม และแคลเซียม และผลการเพิ่มคุณค่าต่อธาตุโพแทสเซียมจำนวนมากมีความโดดเด่นเป็นพิเศษ ในบรรดาวิธีการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ของผักตบชวานั้น วิธีง่ายๆ ที่ใช้กันทั่วไปคือการใช้มันเพื่อหมักปุ๋ยอินทรีย์และผลิตก๊าซชีวภาพ นอกจากนี้ ยังสามารถใช้ผงแห้งได้โดยตรงหรือเถ้าที่เผาแล้วสามารถใช้เป็นปุ๋ยหรือสารปรับปรุงดินได้

อันตรายของผักตบชวา:

1. ปิดกั้นทางน้ำ ส่งผลกระทบต่อการขนส่งและการขับถ่าย และกลายเป็นศัตรูอันดับหนึ่งของการเกษตร การอนุรักษ์น้ำ และการปกป้องสิ่งแวดล้อม

2. จำกัดการไหลของแหล่งน้ำ หากไม่มีแสงแดด แหล่งน้ำจะมีกลิ่นเหม็น ลดปริมาณออกซิเจนที่ละลายอยู่ในแหล่งน้ำ ยับยั้งการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอน และทำลายสภาพแวดล้อมทางนิเวศของ แม่น้ำ.

3. เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของโรค schistosomiasis เพาะพันธุ์ยุงและแมลงวัน และเปิดโอกาสให้ลูกน้ำยุงหายใจและสืบพันธุ์ได้

4. ทำลายแหล่งน้ำดื่ม เนื่องจากการอุดตัน แหล่งน้ำจึงไม่สามารถไหลได้อย่างอิสระ และแหล่งมลพิษต่างๆ เช่น องค์ประกอบโลหะหนักและธาตุอื่นๆ ที่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์ไม่สามารถกำจัดออกได้อย่างมีประสิทธิภาพ และผู้คนดูดซับแหล่งน้ำที่ปนเปื้อนทั้งทางตรงและทางอ้อม